Voila, we zijn er vanaf. Of ik ben er vanaf. 2015 Was voor mij eigen een kutjaar. Er zijn maar een paar momenten waarvan ik nu denk: wel dat was leuk. Op 23dec werd ik voor de tweede keer oom, dat was leuk. In April liep ik mijn eerste marathon, ook leuk. Maar verder was het maar zo zo.
Daarom! Nieuw jaar, nieuwe start. Ik heb een aantal leuke voornemens gemaakt die ik gewoon ga doen. Geen gezeur, gewoon doen. Wat ze zijn vertel ik later nog. Dit is er alvast één van. Terug een degelijk dagboek bijhouden. Of het echt een blog wordt zien we nog wel.
1 Januari 2016
De start was goed. Ondanks ik helemaal geen zin had in een eindejaarsfeest (zoals elk jaar) werd het een knaller van formaat. Als dit de voorbode was van het komende jaar. Hell yeah, laat maar komen die handel.
Jolan had ons uitgenodigd om in haar appartementje aan de vaart rustig het nieuwe jaar de vieren. (is een kelderwoonst eigenlijk een appartement?) Ward en ik zouden met twee ons mannetje staan. Vergezeld met een bende geweldige chicks! Karlien, Claire, Freya, Sara en Jolan. Ieder maakte een deel van menu en we aten heerlijk. Wie at er ooit al bananensoep? Fakking lekker!
Tijdens het eten het voorbije jaar van ons af gezeurd en dan na 00u gedanst en gedanst. Lang niet meer zo gedanst.. En gedanst.
Rond 6u hebben we careless whisper opgelegd en hebben er een einde gebreid. Wegens te dronken en moe hebben Sara en ik Jolan’s bed geleend. Wat me er aan deed denken dat we dringend een nieuw bed moeten kopen.
Vanmorgen lekker wakker geworden. Beetje opgeruimd en naar huis gefietst. Omdat ik meteen met mijn voornemens aan de slag wilde en niet echt een kater had, loopschoenen aangetrokken en 18km gaan hardlopen. Beter kan je een nieuw jaar niet beginnen.
Om 18u brunch bij de schoonfamilie. 5 pistolets en de kaart was uit. In de zetel geploft, over en out.