Tweeënveertig kilometer en honderdvijfentachtig meter

Morgen loop ik mijn tweede marathon. Na Antwerpen vorig jaar ga ik nu voor Rotterdam.

Nu ik dit schrijf besef ik plots dat dit eigenlijk best cool is. Ik denk dat niemand ooit gedacht had dat ik marathons zou gaan lopen. En dat ik het nog leuk vind ook. Ik hoor het mezelf zo vaak zeggen: “Jesus, sport wat bereik je daar nu mee?”. Als ik nog een rondje pinten bestel, terwijl de sportieveling zijn jas aantrekt om op tijd in bed te liggen. Een lange tijd heb ik dit echt niet begrepen.

Waarom jezelf zo moe maken? Waarom uren alleen onderweg zijn? Waarom zo afzien? Waarom je vrienden achterlaten op café? Waarom super vroeg opstaan?    Ik heb er nog steeds geen antwoord voor. Of toch geen beter antwoord als: Waarom die andere dingen doen? Waarom lang in bed liggen stinken? Waarom uren tv liggen kijken? Waarom altijd iemand in de buurt moeten hebben? Waarom nachtenlang op café zitten?
Hardlopen doe je omdat je er van houdt en eigenlijk is er geen antwoord waarom.

In tegenstelling tot vorig jaar ben ik dit jaar echt super slecht voorbereid. Zo slecht dat ik mijn trainingsdagboek pas durf laten zien na de wedstrijd morgen. Want er zitten echt heel wat gaten in. Ik moet toegeven dat ik gewoon slecht getraind heb. Dit is geen zelfhandicappering (V. Franssen – Gedrag bedoelt om eigen prestaties te ondermijnen en zichzelf een excuus te bezorgen voor mislukking), ik heb de laatste maanden gewoon amper tijd gemaakt om te lopen. Waarom lees je in de post over het wolsack avontuur. En waarschijnlijk nog in andere post over waarom ik denk dat je tijd zou moeten maken om te sporten.

Morgen ga ik ontdekken of het volgen van trainingsprogramma’s een absolute must is voor een marathon. Mijn gevoel zegt vandaag van niet en dat ik het goed ga doen. Maar de kans bestaat dat ik op kilometer 35 gewoon crash en moet stoppen. Dan hebben we bijgeleerd! Ik ga er niet om wenen (uiteraard ga ik er wel om wenen).

Antwerpen is een relatief kleine marathon. Daarom wilde ik dit jaar beginnen met iets groter. Echt een keer het gevoel krijgen van zo’n groots event. Ik denk dat Rotterdam dan een goeie keuze is. Maar dat zullen we morgen zien!

Ik heb nu nog absoluut geen stress. Maar ik ben benieuwd hoe dat morgen gaat zijn. Nu nog alles klaarleggen en het parcours nog eens grondig bestuderen.

Verslagje volgt later.
Wish me luck!

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *