Hardlopen tijdens een weekendje Ardennen
Afgelopen weekend werd er niet gewerkt. Met heel de family trokken we naar Luxemburg, het land, om de verjaardag van Grootpapa te vieren (Grappige naam hé! Wel leuker dan Bompa). We verbleven in een prachtig huis dat uitkeek op de Sore vallei (ofzoiets).
Dit zijn mijn hoogdagen. De ultieme kans om mijn eens af te wijken van mijn dagelijkse looproutes. Die looproutes die ik in omgekeerde richting begint te doen om er toch dat beetje variatie in te brengen.
Want hoe je het ook draait of keert, soms beginnen die paden, dijken, parken, straten,… rond Mechelen serieus te vervelen. Je doet dan al wel eens wild en neemt de bus om vervolgens via onbekende wegen terug naar huis te lopen, maar eigenlijk blijft het diezelfde platte bekende omgeving.
Daarom moet je tijdens deze uitstapjes er keihard voor gaan. Voor beginnende lopers kan het wel eens een excuus zijn om gewoon een paar trainingen over te slaan. Maar weet dat dit hardlooptochtjes op onbekende wegen juist heel inspirerend zijn. En ervoor kunnen zorgen dat je niet opgeeft.
Een beetje om dezelfde reden waarom je gewoon op weekend of vakantie gaat. Even weg van de dagelijkse sleur. Je komt helemaal ontspannen terug. En hebt terug energie en zin om ertegen aan te gaan.
Hoewel ik last heb van mijn knie kon ik het echt niet laten om twee kleine tochtjes te maken. Zaterdag ging ik bij valavond. Zo vet! Er heerst een rust die wij in Vlaanderen niet meer kennen. Het enige wat je hoort is je eigen ademhaling en de passen die maakt. Er passeerde zelfs een ree!
Dit is waarom ik hardloop!