Back again

Ik begin er terug aan. Af en toe eens een verhaaltje over wat me bezig houdt! Er is veel veranderd en 2017 zou een topjaar moeten worden. Hoewel ik dit over 2016 ook zei (ik hoor het me letterlijk nog zeggen), nu moet het maar een keer menens zijn. En dit vastleggen lijkt me een goed plan!

Inhaal post vrijdag

Het is me gisteren niet gelukt een blogpost te schrijven. Ik was echt doodop. Na de avondshift wilde ik absoluut nog even iets gaan drinken. Hoewel ik doodmoe was ging ik Sil nog even opzoeken. Ze zaten in Zapoi.

Zapoi is een nieuwe café project van Jef. En het lijkt echt goed te gaan. Jente, die in Il Cardinale in de keuken stond, heeft er zijn eigen resto concept. Hij serveert er eenvoudige, lekkere keuken. Echt top!

De rest van de dag was niet heel bijzonder. Behalve dan dat ik uiteraard lekker ging hardlopen. Het weer was geweldig en ik had er zo’n zin in. 15 Km gedaan met 4x 1km aan een stevig tempo. Echt genieten!

En we zijn weer weg..

Lap.. Weer geen tijd voor een degelijke dagboekpost. Zo gaan we het niet beginnen doen hé.
Het is 2u15 en ik ben net thuis. Weer veel te lang blijven hangen op het werk. Of misschien is hangen niet de juiste beschrijving. Wanneer de shift in het restaurant erop zit vind ik het lastig om meteen te vertrekken. Ik wil altijd nog alle administratie afwerken en voor een lege mailbox zorgen.
Een zaak runnen is geen lachertje. Maar mijn grootste vijand is nu al tijd. Hoewel ik zelfbenoemde expert in timemanagement ben, merkt ik dat de theorie toch nog heel wat meer uitdagingen heeft. En dat prioriteiten stellen een kunst op zich is. Zeker als je moet samenwerken en er mensen op je rekenen.
Vanmiddag nam ik wel de tijd om de filmhuis die van vanavond klaar te gaan zetten. Dat was leuk. Ontspannend zelfs. Jammer dat ik de film zelf niet heb kunnen zien.
Nu nog snel even kijken voor nieuwe schoenen en onderzoeken wat “met vier in bed” juist inhoud. Ivo wil graag dat Sara en ik hieraan deelnemen met Den Grooten Wolsack. Het lijkt me marginale reality, maar dat zou het niet zijn..

Ciaokes

Een weegschaal deel 1

Oké ik ben doodop. Dit schrijf ik vanuit de zetel met half gesloten ogen. Vandaag een beetje een grijze dag. Niet super veel gedaan. Maar wel net genoeg.
De nieuwe weegschaal is toegekomen. Wat een cool ding. Ik heb eigenlijk nooit een weegschaal gehad. En nu kan ie meteen alles. Zelfs het weer verteld ze. Later hierover meer.
Omdat ik mijn telefoon in Hofstade had laten liggen had ik vanmiddag nog een goeie reden om tot daar te gaan. En kon ik in het domein gaan hardlopen. Polar Flow had me verteld dat ik het rustig aan moest doen. Dus ik luisterde maar. Ik moest ook nog power trainen dus vond het niet nodig me helemaal kapot te rennen.
Oké de rest schrijf ik morgen vroeg.. Slaaplekker

Eindelijk, de vooravond van de marathon

Morgen is het zover. Mijn eerste marathon. Ik ben ongelooflijk benieuwd. Ik dacht dat ik super zenuwachtig zou zijn. Maar eigenlijk ben ik heel rustig. Misschien zit de Rustmelange Thee van Simon Levelt hier voor iets tussen.

Vandaag heb ik niets veel gedaan. Wel een beetje geroeid. Was leuk. Goed dat ik dat nog gedaan heb. Meer info vind je hier.

Vanavond lekker veel gegeten. Gek genoeg blijf ik honger hebben. Het lijkt wel alsof mijn lichaam voelt dat het morgen diep in mijn glycogeenvoorraden zal moeten gaan. Ik heb vandaag eigenlijk niet echt gelegd op teveel. Genoeg wat goed aanvoelde. Ik denk dat ik mezelf de laatste maanden wel goed heb leren aanvoelen.

Op de vooravond van de zwaarste sportieve uitdaging die ik ooit deed, voel ik dat sport gewoon echt mijn ding is. Ik hou hier van. Het is de ultieme ontspanning. En ik denk niet dat ik snel nog zal stoppen.

Pre-marathon week

Met nog 6 dagen te gaan voor de marathon begint te spanning te stijgen. En ja.. ik begin zenuwachtig te worden. Wie had dat nu gedacht?

Deze week moet ik sowieso elke dag op tijd naar bed. Rust is alles! En veel drinken, zondag moet mijn vochtpeil helemaal juist zitten.

Maandag

  • Lang uitslagen
  • Avond: Duurloop 24 Km aan 6:30 min/km

Dinsdag

  • Uitslapen
  • Avond: Roeitraining

Woensdag

  • Rust
  • Ochtend: 30 min joggen met tempo versnellingen

Donderdag

  • Rust
  • Avond: Roeitraining

Vrijdag

  • Rust

Zaterdag

  • Ochtend: Rustig joggen 20min
  • Rust
  • Lichte roeitraining 15u10 (stiekem een wedstrijd)
  • Rust

Zondag

  • 5u30 opstaan en ontbijten.
  • 9u00 Marathon! Streeftijd: 4u
  • 13u00 Finishen

Zondag terug mijn eerste pintje sinds 13 februari

Luxemburg weekender

Hardlopen tijdens een weekendje Ardennen
Afgelopen weekend werd er niet gewerkt. Met heel de family trokken we naar Luxemburg, het land, om de verjaardag van Grootpapa te vieren (Grappige naam hé! Wel leuker dan Bompa). We verbleven in een prachtig huis dat uitkeek op de Sore vallei (ofzoiets).
Dit zijn mijn hoogdagen. De ultieme kans om mijn eens af te wijken van mijn dagelijkse looproutes. Die looproutes die ik in omgekeerde richting begint te doen om er toch dat beetje variatie in te brengen.
Want hoe je het ook draait of keert, soms beginnen die paden, dijken, parken, straten,… rond Mechelen serieus te vervelen. Je doet dan al wel eens wild en neemt de bus om vervolgens via onbekende wegen terug naar huis te lopen, maar eigenlijk blijft het diezelfde platte bekende omgeving.
Daarom moet je tijdens deze uitstapjes er keihard voor gaan. Voor beginnende lopers kan het wel eens een excuus zijn om gewoon een paar trainingen over te slaan. Maar weet dat dit hardlooptochtjes op onbekende wegen juist heel inspirerend zijn. En ervoor kunnen zorgen dat je niet opgeeft.
Een beetje om dezelfde reden waarom je gewoon op weekend of vakantie gaat. Even weg van de dagelijkse sleur. Je komt helemaal ontspannen terug. En hebt terug energie en zin om ertegen aan te gaan.
Hoewel ik last heb van mijn knie kon ik het echt niet laten om twee kleine tochtjes te maken. Zaterdag ging ik bij valavond. Zo vet! Er heerst een rust die wij in Vlaanderen niet meer kennen. Het enige wat je hoort is je eigen ademhaling en de passen die maakt. Er passeerde zelfs een ree!
Dit is waarom ik hardloop!